فرزند سوم عباس و شکر، دوازدهم اردیبهشت سال هزاروسیصدوچهلویک در روستای عبداللهآباد دامغان به دنیا آمد. پدرش کارمند راهآهن بود. یک روحانی سید نامش را محمدرضا گذاشت. او را نذر امامرضا(ع) کردند. شش برادر و سه خواهر دارد. ابتدایی را در روستای عبداللهآباد خواند و قسمتی از ایام تحصیل را در بخش امیرآباد (امیریه) گذراند. در رشته اقتصاد دیپلم گرفت.
از پنجمین روز شهریور خونگرم صلحآباد دامغان، کاظم مهمان سفره طبع بلند غلامرضا مطواعی شد تا در خانهای که سجاده بندگی صاحبش پیش از طلوع آفتاب پهن میشد کودکی را سپری کند. خانهای که تصمیم کبرای کبری علیاننژاد، مادر خانه، پرورش دو شهید، با شیر اشک عزای امامحسین(ع) بود.
سال هزاروسیصدوچهلودو در دامغان خداوند به حاجمحمد رمضانقربانی و همسرش پسری عطا کرد. پدربزرگ خانواده به عشق ائمه(ع) و فرزند حضرت اباعبدالله(ع)، او را علیاکبر نام نهاد.
در پانزدهم مرداد هزاروسیصدوسیوهفت، در خانه فاطمهزهرا و علیجمعه در روستای چهارده (دیباج)، از توابع شهرستان دامغان نوزادی به دنیا آمد که نامش را الیاس گذاشتند.
عشق به یادگیری اعمال دینی و مذهبی خیلی زود در وجودش رشد یافت تا جایی که بهخوبی آنها را فراگرفت تا در زندگیاش به کار گیرد.
الیاس توانست تا کلاس پنجم ابتدایی را در مدرسه هدایت دیباج درس بخواند. بعد از تحصیلات ابتدایی، به دلیل نبودن مدرسه راهنمایی در روستا، از ادامه تحصیل بازماند.