شهید محمدمهدی نجد

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در واپسین روزهای بهار سال هزاروسیصدوچهل‌وسه، در روستای مهماندوست دامغان به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را تا کلاس پنجم در روستای مهماندوست گذراند و برای ادامه تحصیلات راهنمایی به شهر دامغان رفت و تا سوم راهنمایی درس خواند. او کودکی بسیار پرانرژی و شاداب بود. لحظه‌ای آرام‌‌ و قرار نداشت علاقه بسیار زیادی به بازی فوتبال داشت.

بزرگ‌تر که شده بود برای خودش تیم فوتبال درست کرد و اسمش را هم گذاشت تیم «عقاب». او بهترین فوتبالیست روستای مهماندوست بود.

پدر محمدمهدی روز و روزگارش بد نبود. محمدمهدی سرخوش از بازی‌های کودکانه و قهقهه‌های شیرین آن بود. بی‌خبر از بازی‌هایی که زمانه برای او رقم می‌زند. پانزده شانزده سال بیشتر نداشت که روزگار ساز مخالفش را برای او کوک کرد. پدر و مادرش را در فاصلۀ کوتاهی از دست داد. قلب مهربان محمدمهدی شکست اما از پای ننشست.

حالا او با دو برادرش در خانه پدری بدون پدر و مادر زندگی می‌کردند. آن‌‌ روزها به محمدمهدی خیلی سخت می‌گذشت و او با صبوری بر زخم‌های فراق و رنج روزگار کنار می‌آمد. زمان می‌گذشت و به سال‌های پیروزی انقلاب نزدیک می‌شد. با پیروزی انقلاب اسلامی و به فاصلۀ کوتاهی که بعد از آن جنگ ناجوانمردانه‌ای علیه ملتی رشید آغاز شد؛ زمان رفتن محمدمهدی به خدمت سربازی فرارسید. با علاقه و عشق به خدمت مقدس سربازی رفت. بعد از گذراندن دورۀ آموزشی به غرب کشور اعزام شد. حدود یک ماه و سه روز از حضورش در جبهه غرب می‌گذشت که در تاریخ بیست‌‌وهشتم فروردین‌‌ماه سال شصت‌‌وسه در مسیر پیرانشهر-سردشت به خیل شهیدان پیوست. 

جسم پاکش در گلزار شهدای روستای مهماندوست و روح بلندش در آرامش محض در جوار خدای مهربان‌تر از پدر و مادر، آرام گرفت.

“راهش جاوید باد”