شهید محمدحسین صرفی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدحسین فرزند علی در سال هزاروسیصدوبیست‌‌ونه در امیرآباد دامغان به دنیا آمد. هشت‌‌ساله بود که به مدرسه رفت و تا چهارم ابتدایی را درس خواند. در دوران کودکی و نوجوانی به پدر و مادرش در کارها کمک می‌کرد.

در نوزده‌‌سالگی برای خدمت سربازی آماده شد؛ ولی به دلیل صاف‌‌بودن کف پایش معاف شد. سال هزاروسیصدوپنجاه‌‌ویک ازدواج کرد. در سال پنجاه‌‌وهفت به استخدام راه‌‌آهن درآمد.

از سال شصت‌‌ویک تا شصت‌‌وشش بارها به جبهه اعزام شد. در منطقه مسؤولیت تدارکات را عهده‌‌دار بود. در زمان شهادت چهار پسر و یک دختر داشت.

در عملیات‌های خیبر، والفجر‌‌۸، کربلای۵ و بیت‌المقدس۳ و چند عملیات دیگر افتخار حضور داشت.

سرانجام در دهم بهمن هزاروسیصدوشصت‌‌وشش، در منطقه‌ ماووت عراق به شهادت رسید.

جنازه‌اش پس از ده روز به دامغان انتقال یافت و بعد از تشییع، بدون غسل و کفن با لباس رزم در گلزار شهدای فردوس‌‌رضای دامغان به خاک سپرده شد.

“راهش جاوید باد”