“بسم رب الشهداءوالصدیقین”
شهید محمدحسن منسوبی فرزند رمضان در تاریخ ۱۳۴۶/۰۵/۰۱ در شهرستان بهشهر چشمانش را به سوی چشمان سبز و نمناک سرسبزترین زمین خداوند باز کرد. آقا رمضان سال ها با صدای سوت قطار نبض زندگی را در دست داشت و کسب روزی حلال و شکر خداوند وذکر مدام او بزرگ ترین سرمشق تمام فرزندانش در طول زندگی اش شده بود. در شرکت ذوب آهن کار می کرد.
محمد حسن پس از پشت سر گذاشتن دوران کودکی همراه خانواده آقا رمضان دامغان رابرای ادامه زندگی انتخاب کرده بودند.تحصیلات دوره ی ابتدایی تا سوم راهنمایی را با موفقیت به پایان رساند و بعد از آن ترک تحصیل کرد. وقتی انقلاب مردمی ایران در بهمنی که از هزاران بهار حرف میزد به پیروزی رسید محمدحسن خود را برای خدمت مقدس سربازی آماده میکرد در حالی که کشورمان اوضاع سخت و نابسامانی داشت و لحظه های پر التهاب را پشت سر می گذاشت. در شهریور ماه ۱۳۵۹ بود که ارتش مزدور عراق در اقدامی وحشیانه کشور أمن حمله کرد و بسیاری از هموطنانمان را به خاک و خون کشید.
در پی این حملات ناجوانمردانه غیور مردان این سرزمین از گوشه کنار به سوی جبهه های نبرد حق علیه باطل می شتافتند. شهید منسوبی از همین غیور مردان بود که از طریق بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دامغان پا در جبهه های جهاد قرار داد .نام محمد حسن در لیست مجنونیان ثبت شده بود. از گمنامی اش ومهمانی اش در جزیره ده سال گذشت. محمدحسن به منطقه جنوب اعزام و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۶/۰۴/۲۹ به علت اصابت ترکش مین به شهادت رسید و مفقود گردید و پیکر مطهرش پس از چند سال در پی تفحص در مناطق جنگی پیدا شد و در گلزار شهدای دامغان آرام گرفت.
“راهش جاوید باد”