شهید محمدرضا خانمحمدی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در هفدهمین روز خردادماه سال سی‌‌وهفت، خداوند فرزندی را به مشهدی عطا کرد که گلخند وجودش ثمره­ای ناب برای اهل خانه شد.

ده روز پس از ولادت، نوزاد را برای خواندن اذان و اقامه و نام‌‌گذاری نزد حجت‌‌الاسلام والمسلمین ترابی بردند. حاج‌‌آقا نام ایشان را محمدرضا انتخاب کرد.

محمدرضا پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی تا دیپلم را در دامغان به پایان رساند. دورۀ متوسطه، رشتۀ اتومکانیک را انتخاب کرد. در کنار تحصیل به‌‌دلیل علاقه به کارهای فنی موفق به کسب گواهی‌‌نامه درجه سه تعمیرکار موتور اتومبیل از مرکز فنی‌‌وحرفه‌‌ای شد.

هم‌‌چنین در رشتۀ ورزشی کاراته فعالیت چشم‌‌گیری داشت و در این زمینه نیز توفیقاتی را کسب کرد.

برای خدمت سربازی خود را آماده می‌‌کرد که معاف شد و به کار روی آورد. با شروع انقلاب در کنار موج خروشان ملت قرار گرفت و در فعالیت‌‌های مذهبی و راهپیمایی‌‌ها، حضور مؤثری داشت.

پس از شکل‌‌گیری جهاد سازندگی، با فرمان مقتدای مظلومان، امام‌‌خمینی^(ره) وارد این نهاد شد.

محمدرضا جهادگر دردآشنای مردم رنج‌‌دیده به یاری آنان شتافت  و همراه دوستان جهادی خود، مدتی را در مناطق مختلف گذراند. سپس راهی جبهه شد.

آنگاه که در تاریکی شب­ها و در زیر آفتاب سوزان روزها برای هم‌‌رزمان خود سنگر و خاک‌‌ریز می‌‌ساخت، خود را هر لحظه آماده دیدار یار می‌‌دید. در یکی از همان روزهای کار، از بالای یکی از همان خاک‌‌ریزها عطر شهادت را احساس کرده بود.

بیست‌‌ویکم خردادماه سال شصت در منطقۀ عملیاتی دارخوین براثر اصابت موشک آرپی‌‌جی دشمن، جرعه‌‌جرعه جام شهادت را نوشید و پس از سه روز، جسم پاک محمدرضا بر روی شانه‌‌های مردم شهر، از میان   اشک‌‌های جاری عبور کرد و به‌‌ سوی بهشت شهیدان رهسپار شد.    

“راهش جاوید باد”