“بسم رب الشهداءوالصدیقین”
شهیدغلامحسن گلابی، فرزند محمدنبی، در سال ۱۳۴۷، در روستای مهماندوست، از توابع شهرستان دامغان دیده به جهان گشود.پدرش آسیابان روستا بود و برای تامین معاش خانواده زحمت بسیار زیادی را متحمل می شد. شهید شیرینی کودکی را در صفای روستا تجربه کرد و در همانجا به مدرسه رفت. اما بنابر مشکلاتی که وجود داشت و وضعیت نامساعد اقتصادی در آن زمان بیش از دوره ی ابتدایی نتوانست در راه تحصیل علم و دانش گام بردارد و درس و مدرسه را برای همیشه کنار گذاشت.
وی بعد از این برای اینکه کمکی به خانواده اش نموده باشد،روزگار را به کار و تلاش بی وقفه سپری می کرد.سالهای نوجوانی به همین صورت گذشت و او دیگر به جوانی رشید تبدیل شده بود و در سن بیست سالگی باید به خدمت مقدس سربازی می رفت.و این درست مصادف شده بود با سال آخر جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان ایران، روزهای پرالتهاب و سخت که اقشار مختلف مردم از زن و مرد،پیر و جوان،هم قسم شده بودند تا دست بیگانگان و مستکبرین را برای همیشه از این آب و خاک مقدس کوتاه نمایند.
شهید غلامحسن گلابی هم برای اینکه دین خود را به میهن اسلامی ادا کرده باشد،بی درنگ برای رفتن به خدمت مقدس سربازی و قرار گرفتن در صف سربازان سرافراز اسلام اقدام نمود.وی از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی رهسپار میدان نبرد حق علیه باطل شد. او سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۰۲/۰۴ در منطقه ی شلمچه از ناحیه ی صورت مورد اصابت ترکش قرار گرفت و به سوی خدا پرواز کرد.پیکر پاک شهید پس از تشییع در گلزار شهدای مهماندوست آرام گرفت.
“راهش جاوید باد”