شهید علی اصغر جلالیانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

علی‌اصغر فرزند محمدرضا، یکم فروردین‌‌ماه یک‌هزاروسیصدوسی‌وشش در روستای قلعه چهارده (شهر دیباج) دامغان پا به عرصۀ وجود نهاد. تحصیلات خویش را تا دوم ابتدایی در دبستان هدایت همان روستا، ادامه داد و به‌‌خاطر فقر مالی نتوانست فراتر از این رود. ترجیح داد که کار کند تا بتواند به اقتصاد خانواده کمک نماید. پدرش از راه کشاورزی و دام‌‌داری امورات خویش را می‌گذرانید. هرچند اعضای این خانواده پرجمعیت برای امرار‌‌معاش همگی تلاش می‌کردند باز هم درآمد ناکافی، سایه فقر را بر سر آنان گسترانیده بود.

 علی‌‌اصغر در کنار پدرش به شغل کارگری روی آورد.  محیط خانوادگی آن‌ها مملو از صفا و پاکی و معنویت بود. شهید درس دین‌داری و قناعت و صبر را از دیگر اعضای خانواده‌اش آموخته‌‌ بود. با شروع حرکت‌های عظیم انقلابی به رهبری امام ‌خمینی^(ره) حقانیت راه امام را با تمام وجود درک کرده بود و در تمامی تظاهراتی که در روستای چهارده علیه نظام ستم‌شاهی برپا می‌شد حضوری پررنگ داشت.

شهید جلالیانی در سال شصت‌‌ویک با سرکار خانم نرگس‌خاتون جلالی ازدواج نمود که ثمره این ازدواج فرزند پسری شد که پدربزرگ شهید نام او را مجتبی نهاد. پیشنهاد نام‌گذاری این نوزاد بدین خاطر بود که شهید  در جبهه به‌سرمی‌برد و از تولد فرزندش مطلع نبود و بعد از آگاهی از موضوع چون در خط ‌مقدم جبهه بود و پاسگاه‌ زید از حساسیت خاص برخوردار بود، فرماندهش اجازه مرخصی به وی نداد و تا زمان شهادتش موفق به دیدار فرزند نگردید.

شهید جلالیانی دارای دو برادر و چهار خواهر است.

وی در سال‌های اولیه انقلاب‌اسلامی با نهادهای بسیج، سپاه پاسداران، جهادسازندگی و کمیته انقلاب اسلامی همکاری داشت.

 به‌عنوان رزمنده در جبهه حضور پیدا کرد و نهم فروردین‌ماه سال یک‌هزاروسیصدوشصت‌ودو در پاسگاه زید به هنگام وضوساختن در آستانة نماز، براثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر مطهر او را با حضور گسترده و باشکوه مردم، تشییع و در گلزار شهیدان امامزاده ‌محمد دیباج به خاک سپردند.

    “راهش جاوید باد”