“بسم رب الشهداءوالصدیقین”
شهید سید حسن شاهچراغی،فرزند روحانی متعهد و عالم و سید پرهیزکار،حاج سید مسیح در ۱۳۳۱/۱۱/۰۹ در شهرستان دامغان دیده به جهان گشود. او در دامان پدر و مادری مؤمن و متدین پرورش یافت و در چنین محیطی به انسانی زاهد و باتقوی تبدیل شد و با وجود سن کم به هر محفلی که وارد می شد مورد توجه قرار می گرفت. در سن ۶ سالگی وارد دبستان شد و در مدرسه ی هاتف دامغان به تحصیل پرداخت.
پس از گذراندن دوره ی ابتدایی به حوزه ی علمیه وارد شد تا در ادامه ی مسیر زندگی در خدمت آیین مهدی باشد. مقدمات را در همانجا فرا گرفت و جهت تکمیل دانش دینی و الهی خود راهی شهر قم گردید و در مدرسه ی حقانی به تحصیل دروس دینی ادامه داد. در دوران پر هیجان و پرالتهاب انقلاب،که مردم ایران بر علیه کفر و نفاق در کشورمان به پا کرده بودند،سید حسن نیز فعالیت سیاسی داشت.
او با تشکیل مجامع و سخنرانیهای بیدارگرانه به آگاه ساختن مردم می پرداخت. این فعالیت ها اغلب بدون دعوت غیر و تنها بر حسب وظیفه و تکلیف انجام می شد و در قبال آن هیچ پاداشی از مردم نمی خواست و اجر خود را از خدای خود می گرفت. از جمله سخنرانی های پرشور و انقلابی سید در دهه ی اول محرم،در حسینیه مدرسه ی آقای دامغان و سخنرانی وی در ماه رمضان و در شبستانهای مسجد جامع شهر می توان نام برد.
با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی،او شاخص ترین طلبه جوان و روحانی شهر در هدایت مردم در دفاع از حریم اسلام و قرآن بود. در روزهای سخت انقلاب در تشکیل کمیته مردم و هدایت حرکت انقلابی نقش اساسی داشت و با پیروزی انقلاب اسلامی حضور در دایره های وسیع تر،چون دادگاه های انقلاب ،نمایندگی امام، روزنامه کیهان،و نمایندگی دو دوره ی مجلس شورای اسلامی از جمله فعالیتهای او بود.
به علت علاقه بسیار زیاد و جدیت و کوشش فراوانی که داشت،مسیر علمی خود را به سرعت طی نمود و از مقدمه و سطح به خارج راه یافت. در کنار تحصیلات حوزوی،از یادگیری علوم دیگر غافل نماند.او احساس می کرد که یک معلم دینی باید به درک و فهم سیاسی و شناختی جهانی مسلط باشد تا بتواند به وظیفه خود به نحو احسن عمل نماید.
شهید شاهچراغی علاوه بر این خصوصیات علمی و دینی، دارای خصایص والای انسانی نیز بود.او چهره ای آرام و دلنشین داشت و این چهره و ظاهر آرام از باطن و سیرت پاک و ارام او نشات می گرفت.زیاده گویی نمی کرد و از لاف و گزاف پرهیز داشت.
اهل مطالعه بود و آنچه را می خواند می فهمید.خوش بیان و خوش سخن و خوش مجلس بود و هر که در مجالس او شرکت می کرد با هر فرهنگ و اندیشه ای او را دوست خود می دانست.سید در یک کلام انسانی با خصوصیات بارز دینی و الهی بود.
شهید شاهچراغی در تکمیل فعالیت های دینی و سیاسی خود ،وقتی ارتش عراق به کشورمان حمله ور شد، لباس رزم پوشید و در صف سپاه اسلام از دین و آرمانهای مقدس انقلاب اسلامی پاسداری کرد.
و سرانجام این روحانی متعهد و محبوب در تاریخ ۱۳۶۴/۱۲/۰۱ در حمله ناجوانمردانه ی رژیم بعثی به هواپیمای ایشان ،به پاداش خود و آرزوی شیرین شهادت دست یافت و به سوی آسمانها پرواز کرد.
از ایشان دو فرزند پسر به نام های مهدی و مسیح به یادگار مانده است.
“راهش جاوید باد”