“بسم رب الشهداءوالصدیقین”
شهید حسن خطیر نامنی فرزند کاظم در تاریخ ۱۳۲۸/۰۳/۰۴ در روستای نامن از توابع شهرستان گرگان دیده به جهان گشود. او پس از پشت سر گذاشتن دوران کودکی وارد دبستان شد و تا پایان دوره ی ابتدایی به تحصیل ادامه داد. متأسفانه در همین موقع سایه پر مهر و محبت مادرش را از دست داد و شرایط سختی برای او به وجود آمد.
بعد از این اتفاق به همراه برادرش به روستای چهارده دامغان نقل مکان کردند. بعد از مدتی به عضویت شرکت زغال سنگ البرز شرقی در آمده و به روستای طزره دامغان رفتند. شهید در آنجا ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد و حاصل این ازدواج سه فرزند به نام های محمد، رسول و فاطمه می باشد .وقتی در شهریور ماه ۱۳۵۹ ارتش مزدور عراق اولین حملات خود را به کشورمان آغاز کرد در پی این اقدام وحشیانه بسیاری از هموطنان به خاک وخون کشیده شده و خانه و کاشانه خود را از دست دادند.
بعد از این اقدامات ناجوانمردانه ملت ایران ساکت ننشستند و پیر و جوان با عضویت در بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دامغان به سوی جبهه های حق علیه باطل شتافتند تا به این حملات وحشیانه پاسخ دهند و ارتش متجاوز عراق را از خاک میهن خویش بیرون کنند و شهید نیز جزء همین دسته از افراد بود که از طریق بسیج داوطلبانه لباس رزم به تن کرد و در سنگرهای حق وحقیقت به همراه دیگر رزمندگان بسیجی در مقابل دشمن دلاورانه وجان برکف جنگید.
و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۲۲ در شلمچه، منطقه عملیاتی کربلای ۵ براثر اصابت ترکش به سر به همراه برادرش شهید حسین خطیر نامنی از جام شیرین شهادت نوشیدند. پیکر پاک دو شهید سپاه اسلام در قطعه ی شهدای روستای طزره دامغان به خاک سپرده شد.
“راهش جاوید باد”