بسم الله الرحمن الرحیم
« إن الله اشتری من المومنین أنفسهم و اموالهم بأن لهم الجنه یقاتلون فی سبیل ا...
فیقتلون و یقتلون وعدا علیه حقا فی التوریه و الانجیل و القرآن و من أوفی بعهده من ا...
فاستبشرو ببیعکم الذی بایعتم به و ذلک هوالفوز العظیم »(سوره توبه 110-111)
خدا، جان و مال اهل ایمان را به بهای بهشت خریداری کرده آنها در راه خدا جهاد میکنند که
دشمنان دین را بکشند و یا خود کشته شوند. این وعده قطعی است بر خدا وعدهایست که در
سه دفتر آسمانی تورات ، انجیل و قرآن یاد فرمود و از خدا وفاتر به همه کیست.
ای اهل ایمان شما به خود در این معامله بشارت دهید که این معاهده با خدا به حقیقت سعادت و فیروزی بندگی است.
اگر رگبار خمپاره بدنم را پاره پاره کند اگر رگبار مسلسل بدنم را سوراخ سوراخ کند، اگر همه منافقان و کافران مرا شکنجه دهند و اگر زخم زبان بزنند دست از اسلام و دین خدا و قرآن و این رهبر کبیر انقلاب و این نائب امام زمان(عج) و این پیر جماران و این بازوی علی(ع) و وارث ائمه اطهار بر نخواهم داشت.
خدا را شکر میکنم که مرا توفیق عطا کرده و منت بر من نهاد که در ماه مبارک رمضان در دل سنگر باشم تا انشاءالله خدا مرا یاری کند که از دوستانش باشم مرا به سوی خود بازگرداند که بزرگترین سعادت است.
خدایا تو را شکر میکنیم که بر ما منت نهادی که وجود چنین رهبر شریف و نعمت بزرگی به ما عطا کردی که ما را از جهالتها و نادانیها و لجنزارها بیرون آورد و به سوی تو راهنمایی کرد.
ای ملت ایران قدر این رهبر را بدانید و دعا کنید که تا ظهور حضرت مهدی(عج) خدا برای مستضعفین جهان نگهش دارد.
خدایا ما نمیتوانیم شکر این نعمت بزرگ را به جا بیاوریم پس خدایا مرا یاری کن که در دل سنگر در ماه مبارک رمضان این جان ناقابل را که تحفه ای بیش نیست در راه تو و در راه دین تو و قرآن تو و نائب تو امام خونش ریخته شود که شاید این خون ناقابل کمک به اسلام شده باشد که این خون در برابرخونهای بهشتیها و رجاییها و باهنرها و دستغیبها و دیگر عزیزان هیچ نیست.
بارالها من نمیخواهم که در بستر بمیرم
یاریام کن تا ز راهت در دل سنگر بمیرم
دوست دارم در میان آتش و خون و گلوله
دور دور از خانه و کاشانه و خواهر و مادر بمیرم
دوست دارم پاک سازم خاک ایران ز دشمن
در ره اسلام و آزادی این کشور بمیرم
پدر و مادر حلالم کنید که شما آمرزیده شدید و انشاءالله که دین خود را به اسلام ادا کردید و
هیچ ناراحت نباشید.
همسر عزیزم تو به صورت ظاهر تنها ماندی و اما نه. خدا میگوید که من خودم سرپرست خانوادۀ شهدا میباشم. چه بهتر این که خدا سرپرست آن خانواده باشد. ناراحت نباش خدا انشاءالله صبر عظیمی به شما عنایت کند.
همسر عزیز بچه را خوب تربیت کن که راه مرا ادامه دهد و به چشم یتیمی به او نگاه نکنید که او خوشبخت است.