شهید حسین چراغیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

حسین فرزند عباس در سال هزاروسیصدوبیست‌وهشت هجری شمسی در خانواده‌ای مومن و متعهد به دنیا آمد. پدرش روز تا شب کار می‌کرد و بسیار زحمت می‌کشید اما اداره دوازده سر عائله کار چندان آسانی نبود. از این‌رو حسین پس از چند سال تحصیل در مدرسه، از درس‌‌خواندن دست ‌کشید و در کنار پدر به آموختن درس غیرت و مردانگی پرداخت.

دوشادوش او کار کرد و همراه و مونس وی شد. پس از آن به استخدام اداره بهداری درآمد. همان موقع ازدواج کرد و همه سادگی و صمیمیت خویش را به همسرش هدیه داد. حاصل این ازدواج سه فرزند بود.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، خویش را وقف خدمت به مردم محروم و مستضعف کرد. وقتی جنگ تحمیلی آغاز شد روحیۀ غیرتمند و شجاعتش او را به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل کشاند. وی مدت هشت ماه در جبهه حضور داشت. سقای جبهه بود و مثل سردارش ابوالفضل العباس^(ع) به بچه‌های واحدهای مختلف آب می‌رساند.

سرانجام در یازدهم اردیبهشت هزاروسیصدوشصت‌وپنج در منطقه هزارقله کردستان (پنجوین) به شهادت رسید.

پیکر پاکش در گلزار شهدای فردوس رضای دامغان به خاک سپرده شد.

            “راهش جاوید باد”