“بسم رب الشهداءوالصدیقین”
شهید محمدحسین رستمیان، فرزند غلامحسین، در سال ۱۳۴۵/۰۱/۰۵در روستای تویه دروار دامغان متولد شد. خانواده او کشاورز بودند و ازاین راه چرخه ی زندگی را به حرکتوامی داشتند. شهید در روستا به مدرسه رفت و تحصیلات دوره ی ابتدایی را به پایان رسانید. اما بعد از مقطع اول راهنمایی ،دیگر به تحصیل فکر نکرد و ترجیح داد ترک تحصیل کند. بعد از آن برای اینکه کمکی به معاش خانواده نموده باشد،به همان حرفه ی پدر یعنی کشاورزی پرداخت و گاهی هم به عنوان راننده تراکتور به اهالی روستا خدمت می کرد.
او چند سالی را به همین صورت زحمت کشید و کار کرد تا زمان رفتن به خدمت مقدس سربازی فرا رسید.
در آن موقع جنگ تحمیلی،روزهای بسیار سختی را برای مردم بی دفاع در سراسر ایران ایجاد کرده بود، همه ی دلاور مردان ایرانی مصمم بودند درس بزرگی به دشمن متجاوز بدهند. این غیور مردان قصد داشتند به همه ی دشمنان بفهمانند که ایران اسلامی به همت فرزندان برومندش،عرصه ی خوبی برای ترکتازی و تسلط بیگانگان نیست و هر توطئه ای از سوی آنان به دست این فرزندان خلف،خنثی خواهد شد.
پدر شهید یکی از این شیر مردان بود که به منظور دفاع از مرزهای کشور و هموطنانش به صورت داوطلبانه به سپاه مراجعه کرده بود. بنابراین شهید هم وقتی احساس کرد در جبهه به وجود او نیاز بیشتری دارد،با راهنمایی پدر به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دامغان،مراجعه کرد و به عنوان پاسدار وظیفه در آنجا مشغول به خدمت شد. او تمام مدت خدمتش را در مناطق جنگی سپری کرد و در این مدت برای سربلندی ایران عزیز ،مردانه جنگید. او سرانجام در تاریخ ۱۳۶۳/۱۲/۲۳ در منطقه ی عملیاتی سومار،در اثر اصابت تیر و ترکش به درجه ی رفیع شهادت نایل آمد.
“راهش جاوید باد”