علیاکبر و نرگس سال هزاروسیصدوچهلوپنج در دامغان شاهد تولد کودکشان بودند. او را نعمتالله نامیدند. نعمتالله تحصیلاتش را تا اول دبیرستان ادامه داد. از کودکی در خانواده مذهبی رشد نمود و عاشق اهلبیت(ع) بود. با دوستانش در برگزاری و شرکت در مراسم مذهبی به ویژه محرم پیشتاز بود. از اول محرم نوارهای عزاداری را از طریق بلندگوی مسجد پخش مینمود تا همه استفاده کنند.
با شروع جنگ و جبهه، به همرزمانش ملحق شد و فعالیتهای بسیاری نمود. مدت صدوچهلوهشت روز در جبههها فعالیت داشت. سرانجام چهاردهم تیرماه هزاروسیصدوشصتوسه براثر اصابت تیر در عملیات پاکسازی جاده بانه-سردشت به شهادت رسید. مزارش در گلزار شهدای دامغان است.
احمد در نهم اسفند سال هزاروسیصدوسیودو در دامغان دیده به جهان گشود. پدر، مشهدی حسین مردی زحمتکش و با ایمان بود که با نان حلال فرزندانش را بزرگ کرد.
احمد تا ششم ابتدایی درس خواند و سپس به شغل قنادی و بعد از مدتی به حرفه نقاشی روی آورد. تا قبل از شروع سربازی نزد نقاشان ساختمان شاگردی میکرد و بعد هم نقاشی اتومبیل را پیش گرفت.
در دوم دیماه سال سیوچهار در خانوادهای پرجمعیت متولد شد. با پدری که باید سهم مهربانیاش را به دو دختر و شش فرزند پسر میداد. روزهای کودکی و نوجوانی را در روستای رومنان دامغان سپری کرد و بعد از گرفتن دیپلم، در سال پنجاهوشش در شرکت ساختمانی ایران ارس مشغول به کار شد.