زیر سقف بلند آسمان، روی دامان زمین، دستهای رقیهخانم در صبحگاه بهاری بیستم فروردین لایق شکوفههای اجابت شد. خدا گل وجود یحیی را به گلستان زندگیشان هدیه داد.یحیی فرزند اسماعیل، در سال هزاروسیصدوچهل در خانوادهای مذهبی در شهر دامغان به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا دیپلم خواند. پدرش نابینا بود و در حمام کار میکرد.
ابوطالب فرزند محمدهادی، در تاریخ هشتم آبان سال هزاروسیصدوسیوهشت در دامغان متولد شد. تحصیلاتش را تا دیپلم خواند.
با شروع جنگ تحمیلی و تشکیل بسیج، وارد نیروهای داوطلب گردید و به جبهه نبرد حق علیه باطل اعزام شد. مدت نودونه روز به جهاد پرداخت و در تاریخ نهم آذر سال هزاروسیصدوشصتویک در خط پدافندی منطقۀ عینخوش به درجۀ رفیع شهادت رسید و در دامغان به خاک سپرده شد.
نهم فروردینماه هزاروسیصدوچهل، خداوند گل وجود محمدحسن را به دستهای زحمتکش فضلالله و دامن پاک فاطمهخانم هدیه کرد. محمدحسن در شهرستان گلپایگان بر سر سفرۀ زحمتکشی پدر و زیر سایۀ بلند محبتهای بیدریغ مادر، روزهای شیرین کودکی را گذراند. پشت نیمکتهای چوبی شهرستان دورۀ ابتدایی و راهنمایی را به پایان رساند و پس از آن درس و بحث را کنار گذاشت و شانه به شانۀ پدر کشاورزی میکرد و نجاری.
محمدعلی فرزند علیاصغر در تاریخ دوم بهمنماه سال هزاروسیصدوسیوچهار در تهران متولد گردید. درسخواندن را از طریق کمیتۀ ملی پیکار با بیسوادی گذرانید. نامبرده موفق شد دوره دوم تحصیلات پیکار با بیسوادی را در مورخه پانزدهم اردیبهشتماه سال هزاروسیصدوچهلوهشت به پایان رساند.