مطالب منتشر شده در دسته ی "دانش آموز"

شهید محمد قریب بلوک

<span style=”color: #008000;” data-mce-style=”color: #008000;”><strong>”بسم رب الشهداءوالصدیقین”</strong></span><span style=”color: #ff0000;” data-mce-style=”color: #ff0000;”>شهید محمد قریب بلوک</span>، فرزند یدالله، در تاریخ ۱۳۴۹/۰۴/۲۰ در روستای زردوان (دیباج) از توابع شهرستان دامغان دیده به جهان گشود. او دوران پرشور کودکی را درمحیط باصفای روستا پشت سر گذاشت و درهفت سالگی وارد دبستان شد. محمد به تحصیل علم و دانش علاۀ زیادی داشت،به همین دلیل با جدیت درس می خواند و پس از اتمام دورۀ  ابتدایی و راهنمایی ، وارد مقطع متوسطه شد و تا سال چهارم دبیرستان به تحصیل ادامه داد.<img src=”″ data-wp-more=”more” data-wp-more-text=”” class=”wp-more-tag mce-wp-more” alt=”” title=”بیشتر بخوانید…” data-mce-resize=”false” data-mce-placeholder=”1″ />بعد ازآن چون کشورمان در شرایط سخت و حساسی قرار داشت،تصمیم گرفت موقتاً درس و مدرسه را رها کند و در میدان مبارزه و نبرد حضور یابد. در آن سال ها کشورمان درگیر جنگ تحمیلی بود که عراق علیه کشورمان ایران شروع کرده و بسیاری از هموطنانمان در این اقدامات بی رحمانه به خاک و خون کشیده شدند. اما غیرت و حمیت سربازان و مردان سربلند کشورمان بود که به دشمن اجازه ی ادامۀ این گستاخی و بی شرمی را نسبت به کشورمان نداد و این غیرتمندان دیار کهن دلاورانه و جان بر کف مقابل دشمن ایستادگی و مقاومت کردند.شهید قریب بلوک نیز وظیفۀ خود دانست تا او هم لباس رزم به تن کند و به یاری هموطنان خویش بشتابد.  به عضویت بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دامغان درآمد و از سوی این نهاد به جبهه اعزام شد و در منطقۀ  جنوب به کشورش خدمت می کرد. این بسیجی دلاور سرانجام در تاریخ ۱۳۶۶/۰۴/۲۹ در منطقۀ جنوب (جزیرۀ مجنون) بر اثر اصابت تیر به بدن به درجۀ  رفیع شهادت نایل آمد و او نیز در صف مجنونیان  همیشه  جاوید جزیرۀ عشق و جنون جای گرفت. پیکر پاک او در زادگاهش روستای زردوان به خاک سپرده شد.<span style=”color: #008000;” data-mce-style=”color: #008000;”><strong>”راهش جاوید باد”</strong></span>

شهید محمدعلی قربعلی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سوم اردیبهشت سال هزاروسیصدوچهل‌‌ونه با محرم حسینی مصادف بود و تاریخ همیشه زنده آن واقعه بزرگ به رسم هرساله  مرور می‌‌شد. در این روز در روستای حسن‌‌آباد، انسانی پا به این جهان گذاشت که دوران کوتاه زندگی‌‌اش، فصلی پربار از کتاب پربرگ عاشقی انسان‌‌هایی شد که بسیار عاشقانه بر صفحات تاریخ، عزت و ایمان نگاشتند.

ادامه مطلب

شهید محمد قربانی محمدآبادی

<span style=”color: #008000;” data-mce-style=”color: #008000;”><strong>”بسم رب الشهداءوالصدیقین”</strong></span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”>تنها پسر ابوالفضل قربانی‌محمدآبادی سال هزاروسیصدوپنجاه در روستای محمدآباد دامغان به دنیا آمد. بنابر نذر مادرش نام محمد را بر او گذاردند. هشت خواهر هم دارد. پدرش با کارگری مخارج خانواده‌اش را تأمین می‌کرد.</span><img src=”″ data-wp-more=”more” data-wp-more-text=”” class=”wp-more-tag mce-wp-more” alt=”” title=”بیشتر بخوانید…” data-mce-resize=”false” data-mce-placeholder=”1″ /><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”><span style=”color: #ff0000;” data-mce-style=”color: #ff0000;”>محمد</span> در زادگاهش وارد مدرسه شد. بعد از سال دوم ابتدایی همراه خانواده به دامغان نقل مکان نمودند. او تحصیلاتش را تا دوم راهنمایی ادامه داد. در وقت‌‌های بیکاری‌اش کنار پدر خربزه‌‌چینی می‌کرد و کمک‌‌کار پدر در کشاورزی بود.</span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”>در پانزده‌‌سالگی به عضویت بسیج درآمد. آموزش‌‌های مقدماتی را در شهمیرزاد سپری کرد. سپس عازم جبهه‌های جنوب گردید. در شهرستان‌‌های دزفول و اهواز با هم‌‌سنگران خود اقدام به سنگرسازی و خدمت به مردم نمود.</span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”>مدت چهل‌‌وپنج روز هم در جبهه‌ مریوان خدمت کرد. بعد برای دیدار از خانواده‌‌ا‌ش به دامغان مراجعت نمود. هرچند خانواده به دلیل علاقه‌ زیاد مانع دوباره رفتنش بود اما با واسطه قراردادن دایی خود دوباره عزم رفتن کرد.</span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”>محمد مدت دویست‌‌وبیست‌‌وهفت روز در جبهه‌ها خدمت نمود.</span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”>بیست‌‌ونهمین روز تیرماه سال هزاروسیصدوشصت‌‌وشش در عملیات تک جزیره جنوبی با برخورد ترکش به صورت و گردنش به شهادت رسید.</span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”>پیکر پاکش در فردوس‌رضای دامغان آرام گرفت.</span><span style=”color: #008000;” data-mce-style=”color: #008000;”><strong>”راهش جاوید باد”</strong></span>

شهید حسین قربانی محمدآبادی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

یوسف فصل زرد و رنگ‌‌باختگی زمین را به نظاره نشسته بود. در نگاه سنگین و آرام او در بیست‌‌وهشتم شهریور چهل‌‌وپنج، نوزادی قدم را به جهانی پر از شگفتی نهاد. در کنار اهل خانه در روستای ورکیان با تمام مردم پاک‌دل و باصفایش به زندگی سلام گفت.

ادامه مطلب

شهید ابراهیم قاسمی برمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

علاقۀ زیادی به امام ‌حسین^(ع) و عزاداری محرم داشت. با شنیدن بوی محرم جامۀ سیاه می‌پوشید و در عزای حضرتش سوگوار بود.زیارت عاشورا و دعای توسلش ترک نمی‌شد. نمازجمعه‌ها را نیز در دانشگاه تهران اقامه می‌کرد. مجرد بود و اولین فرزند خانواده. از قدیم گفته‌اند: «لقمۀ پاک شود قابل فیض.»

پدرش حاج‌‌محمد سواد چندانی نداشت و از راه کارگری امرار معاش می‌کرد. ابراهیم از همان کودکی دستش به دست پرمهر پدر بود و با هم به مسجد ابوذر می‌رفتند و لذت مناجات با ایزد یکتا این‌گونه در وجودش نهادینه‌ شد.

دهم مهرماه سال هزاروسیصدوچهل‌وهفت در تهران متولد شد و پس از گذراندن دوران کودکی، در منطقۀ هفده تحصیلات ابتدایی‌اش را سپری کرد. دوران راهنمایی را در مدرسه‌ای نزدیک امام‌‌زاده حسن گذراند و وارد دورۀ متوسطه شد. در رشتۀ برق در هنرستان توحید موفق به گرفتن دیپلم گردید.مهربان بود و خنده‌رو. خیلی اهل شوخی نبود. پای‌‌بند به مسجد و هیئت و اهل مشورت.

اوقات فراغتش را به مطالعه می‌گذراند. به کوه‌‌نوردی و تفریحات سالم مثل داشتن آکواریوم و دوچرخه‌سواری علاقه‌‌مند بود. در نبود پدر کمک به حال مادر بود در خرید و کارهای خانه.

بسیجی بود و دو بار به منطقه اعزام شد. سه ماه آموزشی‌اش را در پادگان ولی‌عصر^(عج) گذراند و بعد به دهلران رفت.بار دوم که پا در میدان نبرد ‌‌گذاشت، پس ‌‌از توفیق شش ماه حضور در دانشگاه جبهه فارغ‌التحصیل مدرسۀ عشق شد و شلمچه سکوی پروازش.

در سیزدهم اسفندماه سال هزاروسیصدوشصت‌‌وپنج، روحش با اصابت ترکش در شلمچه از قفس تن رها شد. پس از پنج روز پیکر پاکش به تهران انتقال داده شد و بر روی دستان عاشقان ولایت و شهادت تشییع باشکوهی شد و سپس در قطعۀ ۲۷ بهشت‌‌زهرا به خاک سپرده شد.

“راهش جاوید باد”

شهید علی اصغر فؤادیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

بیست‌‌وسوم اردیبهشت‌ماه سال چهل‌ونه صدای تولد علی‌اصغر در گوش پدر و مادر پیچید و آن‌ها به شکرانه تولدش با اشک چشم، کودک را تطهیر کردند.علی‌اصغر در کنار پدر و مادر و برادر بزرگش، علی‌اکبر، کودکی‌اش را در یکی از محله‌های تهران می‌گذراند. پدرش کارگر بود و تلاش برای کسب نان حلال را می‌شد از چروک‌های پیشانی‌اش فهمید. علی‌اصغر پنج‌ساله همراه برادر بزرگش به مکتب می‌رفت و قرآن می‌آموخت؛ تا به سن علم‌آموزی رسید. تحصیلات دوره ابتدایی را در زادگاهش تهران به پایان رساند.

ادامه مطلب

شهید احمد فؤادیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

احمد فرزند حسن، سال هزاروسیصدوچهل‌‌وپنج در دامغان و در خانواده‌‌ای پرجمعیت به دنیا آمد. پدر با کشاورزی و پرورش گاو و گوسفند، خانواده عیال‌‌وار را اداره می‌کرد.ابتدایی را در دبستان شهید کلانتریان و سه سال راهنمایی را در مدرسه شهید امینیان پشت سر گذاشت.

ادامه مطلب

شهید محمدرضا فرجی زاده

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در نوروز سال هزاروسیصدوچهل‌ودو، خورشید نگاهش طلوع کرد و با آمدنش شادی ‌و سرور روز عید را برای خانوادۀ پرجمعیت مشهدی عبدالحسین صدچندان کرد. پدرش مرد خدا بود و کاسبی متدین و با انصاف. مادر نیز قلبی به صفای آینه داشت. محمدرضا همراه پدر از همان کودکی راه مسجد و تکایا را پیش گرفت و از علاقه‌مندان و رهروان سیدالشهدا^(ع) و ائمه معصومین^(ع) گشت.

ادامه مطلب

شهید عبدالله کاتبی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

بیست‌وهفتمین روز بهمن‌ماه سال ‌هزاروسیصدوچهل‌وسه انتظار شیرین خانوادۀ نجیب، باصلابت و متدین حاج‌‌محمدرضا زودتر از آن‌‌که فکرش را می‌‌کردند به سر آمد. دامن پاک فاطمه‌‌خانم به عطر تولد نوزاد هفت‌‌ماهه‌‌اش معطر شد. نامش را عبدالله گذاشتند.عبدالله، آن‌‌که حضور آسمانی‌‌اش بهاری مداوم در تقویم خانواده شد.

ادامه مطلب

شهید محمد مهدی دوعائی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدمهدی در روز جمعه، بیستم شهریورماه هزاروسیصدوچهل‌وهشت، در دامان سبز مادرش جای گرفت. آخرین فرزند خانواده آقا غلام‌حسین بود. عزیز همه خانواده بود. دوران کودکی‌‌اش پر بود از خاطرات ناب مهربانی‌‌های خانواده نسبت به او که کوچکترین عضو آن بود.

ادامه مطلب