جستجو در دایره المعارف شهدا

شهید محمد اردکانی زاده

فرازی از وصیت نامه:
شهید محمد  اردکانی زاده

 

ویدئو کلیپ مربوطه
Loading the player...

مشخصات فردی

نام و نام خانوادگی :محمد  اردکانی زاده
نام پدر :عباس
تاریخ تولد :۱۳۳۸/۰۶/۰۲
محل تولد :روستای زرگر آباد دامغان
شغل :پاسدار
وضعیت تاهل :متاهل
مسئولیت :فرمانده دسته پیاده
سن :۲۶ سال
خانواده چند شهید :یک شهید

شناسنامه شهادت

تاریخ شهادت :۱۳۶۵/۰۲/۱۰
محل شهادت :بیمارستان طالقانی 
نام عملیات : 
موضوع شهادت :پشت جبهه
نحوه شهادت :اصابت ترکش به فک و سینه و دست و پای راست

شناسنامه تدفین

کشور :ایران 
استان :سمنان
شهر :دامغان
روستا : 
تاریخ تدفین : 
گلزار :گلزار شهدای دامغان

نقشه محل تدفین

زندگی نامه شهید

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمد پسر مشهدی ‌عباس و عذرا در سال سی‌وهشت در روستای زرگرآباد دامغان چشم به جهان گشود. به ‌علت مشکلات و فقر مالی خانواده موفق به ادامه تحصیل نشد و با خواندن پنج کلاس ترک تحصیل کرد. یکی دیگر از علل ترک تحصیل عدم حضور پدر به‌عنوان سرپرست بود. چون در سن هفت‌سالگی سایه پدر را از دست داده‌ بود و بار هزینه‌های زندگی به‌‌ دوش مادر افتاده‌ بود. می‌خواست بخشی از این‌‌ بار را خودش به دوش بکشد؛ بنابراین به کار آزاد مشغول شد. مادرش بعد از فوت پدر در اداره بهزیستی مشغول به کار شد.

محمد بعد از کارگری و کشاورزی در مغازه‌ای به شاگردی مشغول شد. دست به کار لوله‌کشی زد و چند سال هم این‌طوری به مردم خدمت کرد. به‌ خاطر کفالت مادر از خدمت سربازی معاف شد. رشته ورزشی موردعلاقه‌اش کشتی بود؛ تا جایی که به‌عنوان مربی آموزش می‌داد.

در سال شصت وارد سپاه شد و ازدواج کرد. صاحب سه فرزند (دو دختر و یک پسر) شد. سواد آن‌چنانی نداشت ولی قرآن را خوب می‌خواند.

در هفدهم خرداد سال شصت به عضویت رسمی این نهاد انقلابی درآمد. برای آموزش اولیه او را به کرمانشاهش فرستادند. بعد از چهل‌وپنج روز آموزش برای اولین بار به سنندج اعزام شد. آن زمان کردستان محل تاخت و تاز ضدانقلاب بود. منافقین هم برای کمک به آن‌ها از شهرهای مختلف کشور در آنجا حضور داشتند. وقتی احساس کرد که در آنجا بهتر می‌تواند خدمت کند و تأثیرگذار باشد همسرش را هم به سنندج برد. دو سه سال در آنجا ماند. همسرش در این مدت با درمانگاه سپاه و کتابخانه بنیاد شهید همکاری داشت.

خودش هم علاوه بر مأموریت رزمی به‌عنوان مربی کشتی کار می‌کرد.

بار دوم در آبان‌‌ماه شصت‌وسه به تیپ ۲۸ صفر اعزام شد و بار سوم در بهمن‌‌ماه شصت‌وچهار به‌عنوان فرمانده دسته در گردان قمربنی‌هاشم(ع) در تیپ ۲۱ امام ‌رضا(ع) حضور پیدا کرد و در سی‌ام فروردین شصت‌وپنج از ناحیه فک و دست و پا در جاده خندق، جزیره مجنون مجروح می‌شود که برای درمان به بیمارستان امام‌ خمینی(ره) تبریز منتقل می‌گردد. درمان مؤثر واقع نمی‌شود و به بیمارستان طالقانی تهران منتقلش می‌کنند. بعد از چند روز در بیمارستان در روز دهم اردیبهشت به شهادت می‌رسد.

آخرین مسؤولیتش فرمانده دسته بود و افتخار نوزده ماه حضور در جبهه‌های جنوب و شمال‌غرب را داشت. پیکر پاکش، پس از تشییع در گلزار شهدای فردوس‌رضای دامغان دفن گردید.  

                                                                               

“راهش جاوید باد”

نظر خود را بگذارید

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.