جستجو در دایره المعارف شهدا

شهید محمدحسن منسوبی

فرازی از وصیت نامه:
شهید محمدحسن منسوبی

جبهه چیزی جز به سوی خداوند رفتن نیست و لبیک گفتن به ندای هل من ناصر ینصرنی و ادامه دادن راه شهدا اسلام و انجام دادن راه و تکلیف خود و جهاد در راه خداوند که جهاد بالاترین چیزهاست.

ویدئو کلیپ مربوطه
Loading the player...

مشخصات فردی

نام و نام خانوادگی :محمدحسن منسوبی
نام پدر :رمضان
تاریخ تولد :۱۳۴۶/۰۵/۰۱ 
محل تولد :بهشهر
شغل :آزاد
وضعیت تاهل :مجرد
مسئولیت :تخریب چی
سن :۱۹ سال
خانواده چند شهید :یک شهید

شناسنامه شهادت

تاریخ شهادت :۱۳۶۶/۰۴/۲۹
محل شهادت :جزيره مجنون
نام عملیات :عملیات تک جنوبی
موضوع شهادت :جبهه
نحوه شهادت :اصابت ترکش مین

شناسنامه تدفین

کشور :ایران
استان :سمنان
شهر :دامغان
روستا : 
تاریخ تدفین : 
گلزار :گلزار شهدای دامغان

نقشه محل تدفین

زندگی نامه شهید

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

مردادی بود اما سروکارش با تیر افتاد. از یکم مرداد تا بیست‌ونهم تیرماه چون ابر و باران زیست و چون برق و باد پرکشید. اصالتاً دامغانی بود و ولادتاً بهشهری. اجبار زندگی، پدر و مادر را به بهشهر کشیده بود تا مردی از تبار خونین‌‌کفنان موسوم به محمدحسن در یکم مردادماه سال هزاروسیصدوچهل‌وشش شمسی در آن شهر پا به جهان گذارد و سر به سختی سپارد و یاور پدر خویش رمضانعلی منسوبی گردد و روزی نیز پهلوان میدان جنگ.

سال عمرش به یازده نرسیده بود که خانواده‌اش به دامغان کوچید و محمدحسن در هوای کویر قد کشید و بالید. همان سال انقلاب اسلامی اوج گرفت و او با همه یازده‌‌سالگی‌اش به صفوف راه‌‌پیمایان پیوست و محرم سال پنجاه‌وهفت را به‌‌سلامت پشت ‌سر نهاد و سپس دوران تحصیلی راهنمایی خود را به پایان برد. بسیجی فعال شده بود و خدمتگزار مردم و یاور خانواده.

مرد بار آمده بود که جنگ بی‌امان و دفاع از حیثیت او را به جبهه کشاند. پس از چند ماه حضور داوطلبانه در جنگ، سرباز سپاه پاسداران شد و به پاسداری از وطن پرداخت. از سنگری به سنگری و از عملیاتی به عملیاتی روح ناآرام و باایمان خود را آرام می‌کرد. آرامش او در تلاطم بود.

سرانجام در زمره گروه تخریب، راه‌گشای رزمندگان شده بود که پس از بیست بهار از زندگی، در گرماگرم تیرماه سال شصت‌‌وشش آتش عشقی سوزان در جزیره مجنون او را سیراب کرد و در کنار سی تن از یاران شهیدش در خون تپید و زندان تن را شکست.

پیکر پاک او ده سال ناشناخته و ناپدیدار بود تا در آبان‌ماه هزاروسیصدوهفتادوشش شناسایی و پاره‌های پیکرش به خاک گل‌‌بوی فردوس رضای دامغان سپرده‌‌ شد.

“راهش جاوید باد”

وصیت نامه شهید

بسمه تعالی

« و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل ا... امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون »

نپندارید کسانی که در راه خدا به شهادت رسیده‌‌اند مرده‌‌اند بلکه زنده‌‌اند و در نزد خدا روزی می‌‌خورند.

با درود و سلام بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی و با درود به امت شهید پرور ایران و با درود و سلام به خانواده‌‌های شهدا.

اینجانب محمدحسن منسوبی فرزند رمضانعلی منسوبی وصیت‌‌نامه خود را شروع می‌‌کنم. پدر و مادر جان دل من گواهی آن را می‌‌دهد که وصیت خود را شروع کنم ولی چاره ندارم ابتدا از آمدن به جبهه که چیزی جز  به سوی خداوند رفتن نیست و لبیک گفتن به ندای هل من ناصر ینصرنی و ادامه دادن راه شهدا اسلام و انجام دادن راه و تکلیف خود و جهاد در راه خداوند که جهاد بالاترین چیزهاست. و پیام من به این امت قهرمان ایران این است که خواهشمندم امام عزیزمان را دعا کنید و دعاگوی رزمندگان اسلام باشید.

پیام به شما پدر و مادرم اینست که برای من زحمت کشیده‌‌اید و من را تربیت و درس عبرت داده‌‌اید تا زیر بار ظلم نروم و راه حسین(ع) و شهیدان را ادامه دهم. اگر شهادت نصیب من شد شما باید افتخارکنید که چنین فرزندی داشتید، که در راه خدا داده‌‌اید پیام من به بستگان و دوستان من این است که راه من وشهیدان را ادامه بدهید و نگذارید اسلحه من افتاده شود و من گریه نمی‌‌خواهم من پیروزی می‌‌خواهم و چه مرگی بهتر از شهادت در راه خدا.

محمدحسن منسوبی

آن‌‌ها که برحق بودند شهید شدند. "امام خمینی"

نظر خود را بگذارید

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.