نوشته هایی با برچسب مناطق جنگی

شهید محمدحسن منسوبی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

مردادی بود اما سروکارش با تیر افتاد. از یکم مرداد تا بیست‌ونهم تیرماه چون ابر و باران زیست و چون برق و باد پرکشید. اصالتاً دامغانی بود و ولادتاً بهشهری. اجبار زندگی، پدر و مادر را به بهشهر کشیده بود تا مردی از تبار خونین‌‌کفنان موسوم به محمدحسن در یکم مردادماه سال هزاروسیصدوچهل‌وشش شمسی در آن شهر پا به جهان گذارد و سر به سختی سپارد و یاور پدر خویش رمضانعلی منسوبی گردد و روزی نیز پهلوان میدان جنگ.

ادامه مطلب

شهید علی اکبر رمضان قربانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سال هزاروسیصدوچهل‌ودو در دامغان خداوند به حاج‌محمد رمضان‌قربانی و همسرش پسری عطا کرد. پدربزرگ خانواده به عشق ائمه^(ع) و فرزند حضرت اباعبدالله^(ع)، او را علی‌اکبر نام نهاد.

ادامه مطلب

شهید علی اصغر غریب نژاد

<strong><span style=”color: #008000;” data-mce-style=”color: #008000;”>”بسم رب الشهداءوالصدیقین”</span></strong><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”>تنها فرزند قربانعلی و بی‌بی‌‌خانم، سوم اردیبهشت هزاروسیصدوچهل‌‌ودو، در روستای زردوان (شهر دیباج) دامغان به دنیا آمد. مادرش نابینا بود. به پیشنهاد پدربزرگ نامش را <span style=”color: #ff0000;” data-mce-style=”color: #ff0000;”>علی‌اصغر</span> گذاشت. پدرش کارگر ذوب‌آهن بود.تا دوم راهنمایی را در زادگاهش خواند. به‌‌خاطر مشکلات اقتصادی درس را رها کرد.</span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”><img src=”″ data-wp-more=”more” data-wp-more-text=”” class=”wp-more-tag mce-wp-more” alt=”” title=”بیشتر بخوانید…” data-mce-resize=”false” data-mce-placeholder=”1″ /></span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”> مدتی را به کشاورزی مشغول شد. ازدواج کرد و یک ماه بعد، به ایلام رفت تا خدمت سربازی‌اش را بگذراند. دخترش، حوا، در این ایام به دنیا آمد. بعد از سربازی تا سال شصت‌‌وسه در ذوب‌‌آهن کار کرد.</span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”> او که در کودکی با نان حلال و در دامن مادری روشن‌‌دل و ذاکر اهل‌‌بیت^(ع) پرورش یافته بود، پس از آن دیگر نتوانست ماندن را تحمل کند.</span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”>در دی‌‌ماه شصت‌‌وسه به‌‌عنوان نیروی بسیجی به جبهه رفت و هم‌‌زمان خداوند فرزند دومش محمد را به او عطا کرد. او برای بار دوم به جبهه اعزام شد.</span><span style=”color: #000000;” data-mce-style=”color: #000000;”> در هفدهم خرداد سال هزاروسیصدوشصت‌‌وپنج، بعد از نه ماه و نیم حضور در جبهه، در خط پدافندی تپه رضاآباد مهران با برخورد ترکش به پهلو و سینه به شهادت رسید. او را در گلزار شهدای شهر دیباج، محله زردوان به خاک سپردند.</span><span style=”color: #008000;” data-mce-style=”color: #008000;”><strong>”راهش جاوید باد”</strong></span>

شهید عبدالرضا غریب نژاد

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در سوم آبان هزاروسیصدوچهل‌‌وشش در خانه ذبیح‌الله غریب‌‌نژاد از شهر دیباج دامغان پسری به دنیا آمد که به عشق امام‌‌رضا^(ع) نامش را عبدالرضا گذاشتند. از کودکی همراه پدرش در مراسم مذهبی، مساجد و تکایا شرکت می‌کرد. به‌‌تدریج عشق به کلام حق و اهل بیت عصمت و طهارت در وجودش رشد یافت.

ادامه مطلب

شهید محمد خراسانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

آقاصفر کارگری ساده و باصفا در کنار همسرش حوا در روستای عبديا در حوالی کوير دامغان، روزگار می‌‌گذراندند.

تابستان سال چهل‌وچهار از راه می‌رسید و خردادماه گرم و پرثمر عبديا پیام‌آور آن. پنجم خردادماه که شد، حواخانم پسری زيبا و دوست‌داشتنی را در آغوش گرمش جای داد. آقاصفر، با دستان مهربان ولی پینه‌‌بسته‌‌ فرزندش را در آغوش گرفت و هزار آيه شکر بر لبانش جاری شد.

ادامه مطلب

شهید محمد خدادادی

“بسم رب الشهداء والصدیقین”

محمد خدادادی در دی‌‌ماه سال هزاروسیصدوچهل در خانواده‌‌ای کشاورز و زحمت‌‌کش در روستای مؤمن‌آباد دامغان به دنیا می‌آید. تحصیلات ابتدایی را در روستا می‌‌گذراند.  بعد از آن تحصیل را رها می‌کند و به دنبال کار به تهران می‌رود. روزها کار می‌کند و شب‌ها درس می‌خواند.

ادامه مطلب

شهید محمد اردکانی زاده

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمد پسر مشهدی ‌عباس و عذرا در سال سی‌وهشت در روستای زرگرآباد دامغان چشم به جهان گشود. به ‌علت مشکلات و فقر مالی خانواده موفق به ادامه تحصیل نشد و با خواندن پنج کلاس ترک تحصیل کرد. یکی دیگر از علل ترک تحصیل عدم حضور پدر به‌عنوان سرپرست بود. چون در سن هفت‌سالگی سایه پدر را از دست داده‌ بود و بار هزینه‌های زندگی به‌‌ دوش مادر افتاده‌ بود. می‌خواست بخشی از این‌‌ بار را خودش به دوش بکشد؛ بنابراین به کار آزاد مشغول شد. مادرش بعد از فوت پدر در اداره بهزیستی مشغول به کار شد.

ادامه مطلب