علیاکبر فرزند علیاصغر، چهارم شهریورماه سال یکهزاروسیصدوچهلوهفت در روستای قاسمآباد دامغان چشم به جهان گشود. این فرزند موهبت خاص پروردگار به این خانواده بود. علیاکبر مقطع ابتدایی را در مدرسۀ شریعتپناهی که در آن ایام به مدیریت آقای ابوالقاسم نصیری اداره میشد به اتمام رسانید.
بهمنماه سال هزاروسیصدوچهلوشش بود. طبیعت در خواب سنگین زمستانی فرو رفته بود که شکوفهای بر درخت زندگی نمایان شد. بشارت تولدی تازه، گریه نوزاد نوظهور، انگار گرمای زندگی را در تن سرمازده طبیعت تزریق کرد. زندگی جریان داشت؛ همه جا، از روستاهای دور افتاده تا پایتخت ایران، تهران، جایی که محمدصادق به دنیا آمده بود. پدرش غلامحسن در بازار تهران مشغول به کار بود. ادامه مطلب
آخرین روز تابستان سال هزاروسیصدوچهلودو، خدا خواستۀ چندینساله عبدالکریم و مرضیه را اجابت کرد و درخت آرزوهایشان را به ثمر نشاند. در بندرگز متولد شد و اسمش را غلامرضا گذاشتند و در کنارش بهاریترین پاییز را با شور و شوق و لبخند گذراندند.
تازه به حرف آمده بود و با هر مامان و بابا گفتنی، قند را توی دل پدر و مادرش آب میکرد که خزان مرگ به باغ وجود مادر زد و شرنگ غم بیمادری را به جانش ریخت.