عباسعلی فرزند حسن، سال هزاروسیصدوچهلودو در روستای کلاتهرودبار دامغان به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا پنجم ابتدایی خواند و ترک تحصیل کرد و برای امرار معاش خانواده به یاری پدر شتافت. نوزدهساله بود که مادر خود را از دست داد.
فرزند محمدحسن و شمایل، دهم آبانماه هزاروسیصدوچهلوهفت در روستای زردوان چهارده (دیباج) دامغان به دنیا آمد. نامش را محمدابراهیم گذاشتند. تحصیلاتش را تا چهارم ابتدایی ادامه داد. در خانواده بهعنوان فردی خوشاخلاق و خوشرفتار مشهور بود.
سیدعباس فرزند سیدامیر در تاریخ هفتم بهمنماه سال هزاروسیصدوچهلوهفت در شهر دامغان به دنیا آمد. تحصیلات دوره ابتدایی را تا سال پنجم در مدرسه خاقانی روستای مایان و دوران راهنمایی را در مدرسه شهید حسنبیکی ادامه داد.
سیدرمضان فرزند سیدمحمد در سال هزاروسیصدوچهلوشش بهدنیا آمد. بهخاطر اینکه مریض شده بود نامش را عوض کردند و سیدابوالفضل صدایش میزدند.دو خواهر و چهار برادر دارد. در روستای کلاتهرودبار دامغان دوران دبستان را گذراند و موقع سربازی به جبهه رفت.
سومین فرزند علی نبیلی و فاطمه پسری بود که هفدهم آذرماه هزاروسیصدوچهلوپنج در مهدیشهر سمنان دیده به جهان گشود. نامش را به یاد دایی فرهیختهاش دانش گذاردند.
پدرش با کشاورزی، امورات سه برادر و سه خواهرش را تأمین میکرد. فقط تا کلاس دوم ابتدایی درس خواند؛ سپس در کنار پدر مشغول به کار شد. گاهی هم گوسفندان را به چرا میبرد و چوپانی میکرد.
چندی بعد برای سکونت همراه خانوادهاش عازم روستای کلاتهرودبار شد. با رسیدن به سن هیجدهسالگی دفترچه سربازی گرفت و از طرف ارتش عازم جبهه غرب شد.
سیویکم تیرماه سال هزاروسیصدوشصتوشش در منطقه سومار با برخورد ترکش، به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای کلاتهرودبار دامغان به خاک سپرده شد.
یحیی که پا به دنیا گذاشت، دومین روز فروردین سال سیوهشت بود. چه کسی میدانست خداوند بیستودو بهار دیگر درست در دومین روز بهارش با زیباترین مرگ، جاودانهاش خواهد کرد؛ در بهشتی که به جهادگران در راهش وعده داده است.
بیستمین روز مهرماه هزاروسیصدوچهلوشش بود که خاک روستای نوای کوهزر دامغان، زر وجود محمد را به رخ مهر آسمان کشید. همان روز زیبای پاییزی بود که آسمان، اشک بارید و احمدآقا مرد سادهدل روستایی دستهای پینهبستهاش را به سر پسرش کشید و در ترنم دلنشین لالایی سکینهخانم، همسرش، همۀ دردها و خستگیها را به فراموشی سپرد.