مطالب منتشر شده در دسته ی "دانش آموز"

شهید هادی بناییان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

ششمین روز تیرماه سال چهل‌وهفت، خداوند پسری به آقای محمد بناییان از شهرستان دامغان عطا نمود که نامش را هادی گذاشتند. پدر با شغل بنایی نان حلال سر سفره خانوادة پرجمعیتش می‌گذاشت.

هادی تحصیلاتش را تا سوم راهنمایی ادامه داد. با شروع جنگ تحمیلی قید درس و مدرسه را زد و سنگر جبهه را به جای نیمکت کلاس انتخاب نمود. هر چند سنش کم بود، با رضایت‌نامة جعلی و به اصرار خودش همراه برادرانش مهدی و ابوالفضل راهی جبهه شد.

ادامه مطلب

شهید حمید برناکی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

اولین روز فروردین هزاروسیصدوچهل‌‌وپنج در همسایگی مسجدجامع شهر دامغان، در خانه‌‌ای که از در و دیوارش عطر عشق و مهربانی بلند می‌‌شد، حمید آخرین فرزند خانوادۀ برناکی به دنیا آمد.

پدر، رادمرد زحمت‌‌کشی بود که برای لقمه‌‌ای نان حلال عرق می‌‌ریخت و مادر، بزرگ‌‌بانویی که قرآن را با صبر و حوصله به زنان شهر می‌‌آموخت. پس جرعه‌‌جرعه عشق به ائمه^(ع) را به کام پسرکش ریخت و گهواره‌‌اش را با ذکر آیات قرآن و احادیث جنباند.

ادامه مطلب

شهید ابراهیم امیراحمدی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

متولد سال هزاروسیصدوچهل‌وپنج بود، اما نه! رفتارش بیش از این‌ها را نشان می‌‌داد. فرزند روستایی امیرآباد و پروردۀ دست پدر و مادری زحمت‌کش؛ تا کلاس سوم دبیرستان درس خوانده‌ بود اما معلم عشق بود و استاد اخلاق. کودکی را در مزرعه و کنار جوی و درخت گذرانده‌ بود. با پدرش محمد امیراحمدی، بیل زده‌ بود، درو کرده‌ بود و روی دامان مادرش قصه‌ها از عشق و ایمان و شجاعت شنیده‌ بود. کوچک بود اما نقل بزرگواری‌‌اش بر زبان اهل روستا بسیار می‌رفت.

ادامه مطلب

شهید محمود امیدوار

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

هُرم نفس آفتاب طاقت‌شکن بود. در یک مرداد سال چهل‌ودو تولد نوزادی شور و غوغایی در خانوادۀ محمد امیدوار به‌‌پا کرده‌ بود. اشک‌های سکینه‌خانم وقتی بچه را توی پارچه پیچیدند و به بغلش دادند نه از سر درد که از فرط شادمانی بود.

محمود مظلوم بود و صبور. به همه محبت می‌کرد و به پدر و مادر احترام می‌گذاشت. کودکی را در خانواده‌ای مذهبی و مبارز گذراند، چنان‌که در خانه همیشه حرف از دین بود و مبارزه.

ادامه مطلب

شهید محمود امی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سال هزاروسیصدوچهل‌وپنج، محمود در روستای وامرزان دامغان به دنیا آمد. پدرش، حاج شیخ غلامعلی، روحانی معتمدی بود. مادر محمود،      ملک‌‌جهان، همسر دوم حاج شیخ غلامعلی بود. پدر مدرس حوزه بود. سه برادر و دو خواهر دارد. برای زندگی به دامغان آمد. تابستان‌ها در یک مغازه کار می‌کرد و حقوق کمی می‌گرفت.

ادامه مطلب

شهید حسین امانی وامرزانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

حسین سال هزاروسیصدوپنجاه در بهشهر به دنیا آمد. علی و طاهره، پدر و مادرش هستند. تا سوم ابتدایی را در شهرستان بهشهر گذراند. سپس به دامغان آمدند و در مدرسه نهضت اسلامی دامغان ثبت‌نام نمود. تحصیلاتش را تا دوم دبیرستان در مدرسه قدس دامغان ادامه داد.

ادامه مطلب

شهید ابراهیم الماسی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

ابراهیم در سال هزاروسیصدوچهل‌وهشت در شهرستان دامغان به دنیا آمد و با تولدش به خانوادۀ مذهبی و زحمت‌کش مشهدی نعمت‌الله بیش از پیش گرما بخشید.

پس از دوران ابتدایی، مقطع راهنمایی را در مدرسۀ شهید امینیان دامغان گذراند.

مجرد بود و خوش‌اخلاق. عاقل، گشاده‌رو، اهل صلۀ رحم و مهمان‌نواز. به بزرگترها احترام می‌گذاشت و با کوچکترها مهربان بود.

ادامه مطلب

شهید ابراهیم الماسی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

شنیده‌‌ایم که بهار با پرستوهایش، با شکوفه‌‌های درختان سیب و بادامش، نسیم بهشت را در زمین جاری می‌‌کند. در شوروشوق جاری‌‌شدن این نسیم کرامت، جمال حق در بیست‌‌وسومین روز بهار سال چهل‌‌وچهار در خانة ساده و با صفایی تجلی کرد. حال و هوای محلة قدیمی شاه (محله ‌‌امام) دامغان، با صدای گریۀ ششمین فرزند خانوادۀ آقا اسدالله شادمانه‌‌تر شده‌‌ بود. نامش را ابراهیم گذاشتند؛ به یمن ورودش در گلستان کویری شهر و به یمن ورودش در ماه مبارک ذی‌‌الحجه.

ادامه مطلب

شهید یحیی اکبری نژاد

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سومین ماه بهار، خداوند اراده کرده‌‌ بود عبدی به شمارگان اهالی عبدالله‌‌آباد در حاشیۀ کویر دامغان بیفزاید. در پنجمین روزش خانۀ  علی‌‌محمد و معصومه با قدوم این کودک زیبا گلستان شد. چهره‌‌اش به قرص ماه می‌‌مانست. قطره‌‌ای از جمال خداوند بر صورت زیبای کودک باریده بود و این چنین جلوه می‌‌کرد. نامش را یحیی گذاشتند.

ادامه مطلب

شهید یعقوب اسفندی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

یعقوب فرزند قدیر، دهم اسفند سال هزاروسیصدوچهل‌وسه در بالامحلة دامغان به دنیا آمد. پنجاه‌ونه‌‌روزه بود که پدرش را در حادثة رانندگی از دست داد. از آن زمان به بعد مادرش هم پدر بود و هم مادر و او را به‌سختی بزرگ کرد.

ادامه مطلب